Ρέμκε, Γιοχάνες

(Rehmke, 1848 – 1930). Γερμανός ιδεαλιστής φιλόσοφος και εκπρόσωπος του φιλοσοφικού ρεύματος της εμμονοκρατίας. Διετέλεσε καθηγητής στο Γκρέιφσβαλντ (1885-1821). Επέκρινε τον υλισμό, τον απλοϊκό ρεαλισμό και τη φιλοσοφία του Καντ για τα «πράγματα καθ’ εαυτά». Θεωρούσε ότι το αντικείμενο της γνώσης και η πραγματικότητα δίνονται άμεσα στη συνείδηση και είναι εγγενείς σε αυτήν. Με βάση τη θέση αυτή, ο Ρ. απέρριπτε την αντιπαράθεση του υποκείμενου και του αντικείμενου που, σύμφωνα με τη γνώμη του, χαρακτηρίζει όλη την προηγούμενη φιλοσοφία. Η φιλοσοφία, που θεωρείται από το Ρ. βασική επιστήμη, έχει ως αφετηρία την αναγνώριση της λογικής προτεραιότητας του γενικού σε σχέση με το μερικό. Την ηθική ο Ρ. την ευνοεί ως ανάγκη, γεμάτη αυταπάρνηση προς τους άλλους. Σημαντικό έργο του θεωρείται το Νέες ιδέες στη φιλοσοφία (1913).